Paulina Twaróg
EWiWP, r. I, studia niestac. I stopnia. Tok B, gr. 6
Temat: Według B. Pascala człowiek to „trzcina myśląca” – jak rozumiesz sens tego określenia?
Zanim przejdę do sedna wybranego przeze mnie teamtu, chciałabym na samym początku przedstawić po krótce osobę Blaiséa Pascala. Otóż Blaise Pascal był francuskim filozofem, matematykiem, fizykiem i publicystą. Jest powszechnie uważany na następcę Kartezjusza. Tematem jego badań były m.in. prawdopodobieństwo, próżnia, ciśnienie atmosferyczne, oraz apologetyka, teodycea i fideizm. W połowie swojego życia porzucił nauki ścisłe. W roku 1656 zerwał z paryskim życiem towarzyskim i osiedlił się w pobliżu Port-Royal, zbliżył się w ten sposób do jansenistów i oddał studiom religijno - filozoficznym.
Pascal w wielu swoich dziełach poświęcał się rozmyślaniom na temat człowieka. Poruszał on kwestię godności ludzkiej i rozumu. Apelował o dobre myślenie, gdyż cała ludzka godność spoczywa w myśli. W niej należy szukać istoty, przeznaczenia i celu człowieka.
Pascal uważał, że człowiek jest tym stworzeniem, w którym spotykają się wszystkie szczeble hierarchii. Człowiek składa się z dwóch składników - ciała i myśli, z których jeden jest nieskończenie cenniejszy od drugiego.
W jednym ze swych dzieł pt.: "Myśli" łączy tematykę ludzkiej egzystencji i jej marności z umiejscowieniem człowieka na ziemi i w kosmosie. Uważa, że istota ludzka zajmuje niewielką
